Nenufar

Nombres que recibe esta planta

Latín: Nymphacea alba L.
Castellano: nenúfar, nímgea, lirio de agua, rosa de venus, escudetes de río, cuencos, golfán
Catalán: nimfea, nenúfar, escudet de riu, lliri d'aigua, plats giradors, carabassera d'aigua
Vasco: otzikera, Igebedarr
Gallego y portugués: nenúfar, lis dos tanques, boleira, golfâo, tapadeiras, ambroiño do rio
Francés: nénuphar, nymphéa blanc, lis des étangs
Inglés: white water-lily, white pond lily, sweet scented, water-lily, water nymph, water cabbage
Holandés: witte waterlelie
Alemaán: weisse Seerose, weisse Seeblume, weisse Teichrose

Familia: nimfeáceas
Donde encontrarla: estanques, lagos, lagunas, (Europa, Asia, EE.UU)
Parte medicinal: el rizoma y su raíz (frescos), flores también aunque en menor medida
Tipo de planta: planta acuática, perenne
Hojas: color verde oscuro, hasta 30 cm, flotantes, orbiculares, cortadas por la base casi en la inserción del peciolo
Flores: grandes (12 cm), color blanco-rosáceo, fragantes, con cuatro sépalos lanceolados


Frutos: carnoso, semillas en su interior

Componentes y principios activos:

Propiedades medicinales de esta planta: Indicaciones terapéuticas:


Precauciones con esta planta: Se desconocen

Preparaciones reconocidas:

Apuntes de interés sobre esta planta:

Información extraida del CD ROM Fitoterapia y Natura